Haute-à-Porter
Alta confección
de moda.
Cando se fala da moda de
Bélxica, de contado pensamos na cidade de Anveres. Onde está a Real Academia de
Belas Artes, da que xurdiron deseñadores axiais na historia da moda dos
derradeiros 35 anos. Anne Demeulemeester, Walter Van Beirendonck, Dirk
Bikkembergs, Dries van Notten, Dirk van Saene, Marina Yee, son os chamados
“Antwerp six”, pola prensa británica, logo de teren exposto con éxito as súas
prendas na feira de moda de Londres en 1987. Tamén en xeracións posteriores,
Martin Margiela e Ralf Simons, procuraron nome á escola.
Ademais en Anveres, está
o museo da moda, MOMU, onde se celebran importantes exposicións de vangarda, e
que serve de plataforma de coñecemento para os talentos relacionados ca Academia
e outros chegados doutros lares.
Mais non é Anveres a
soia cidade con museo de moda en Bélxica, a cidade de Hasselt, conta cunha
grande tradición téxtil dende o século XIV. Nela ten o seu enderezo o Museo da
Moda de Hasselt, que ten as portas abertas na súa actual sé dende 1995.
Arestora e até o mes de
setembro, o Museo da Moda de Hasselt en Bélxica, presenta a exposición
Haute-à-Porter. A mostra está comisariada polo deseñador de moda, xornalista e
fotógrafo, Filep de Motwary. E ten como tema central, a relación entre a roupa
de alta costura e a roupa de confección.
Habitualmente asimílase
a alta costura, co traballo artesán, co luxo, a extravagancia e o espectáculo.
E ten acontecido dende hai varias décadas, que unha parte emblemática da roupa
de confección, amosa asemade estas características. Estas coincidencias de
estilos e manufactura, é o que subliña a mostra, ó poñer no mesmo contexto
roupas extraordinarias de confección, con roupas extraordinarias de costura.
Ademais das roupas, a
exposición conta cunha espectacular posta en escena, na que se crean espazos
con arquitecturas efémeras, grandes escaleiras, caixas e plataformas, nas que
se colocan os traxes a diversas alturas. Complétanse os tableaux con luces
indirectas e con, ¡animais disecados!. Así que as mulleres paxaro dos traxes
bordados con plumas, comparten espazo con avestruces. Un elefante garda as
costas de traxes de aires africanos. E un reno coroa coa súa cornamenta traxes
de siluetas infanta. Filmes, fotografías e música, completan unha posta en
escena ariscada e efectista.
Hai entre outros
deseños, pezas de alta costura de John Galliano, que destacan con bordados de
cores e mestura de tecidos. Están tamén presentes Viktor & Rolf, quen son
habituais das exposicións de moda de vangarda, pois os seus traxes arriscan a
iconografía habitual da roupa cotiá, para entrar nunha roupa teatral,
establecéndose conceptualmente no vértice da arte e a moda. Hai do deseñador xaponés
Yohji Yamamoto, tres traxes singulares, pois son de deseño tridimensional,
fronte o habitual estilo bidimensional do deseñador. Son traxes con volantes
acentuados con baleas, que teñen aire occidental.
Entre os deseños de
artesanía extraordinaria, está o modelo Quimera de Thierry Mugler, pertencente
á súa colección de alta costura outono/inverno 1997/98. É un espectacular traxe
de cores metálicos que nunhas partes é como unha armadura e noutras como unha
segunda pel. Tamén de Thierry Mugler, está o traxe de cow-girl, de pedrería
vermella, que aparecera no vídeo de George Michael titulado “Too Funky” do ano
1992.
Está tamén o
espectacular traxe branco de plumas deseñado por Sarah Burton para Alexander
MacQueen, da primavera/verán de 2011. Onde o corpo aparece cuberto de plumas
cortas e a saia longa está feita de cascada de plumas longas que gravitan.
É unha selección que
presenta pezas exquisitas dos derradeiros trinta anos, e que ten sido aclamada
por toda a prensa internacional.
Confección de calidade
Entre os deseñadores
especializados en confección presentes na mostra, atopamos as habituais
sinaturas de Prada, Dior, Gucci, Givenchy, Lanvin. Que teñen sempre a calidade
dos talleres artesáns de grande tradición destas empresas de lenda, que nas
últimas décadas teñen mellorado coa utilización de solucións tecnolóxicas nos
tecidos e nos procesos.
Xunta este clásicos,
están presentes creadores alternativos ou portadores de universos singulares,
fronte á hexemonía das tendencias das grandes corporacións. O deseñador Rick
Owens, presenta un universo únicos, poético e arriscado, abondando sempre nos
volume grandes e estética póvera.
A empresa orixinaria de
España, del Pozo, cuxo deseño corresponde dende 2012 a Josep Font, está tamén
presente, pois o seu universo é dunha delicadeza extrema. Con xeniais
aplicacións que parecen de origami sobre tecidos e volumes monacais combinados
con elementos lixeiros.
A deseñadora holandesa Iris van Herpen, que é
moi recoñecida pola comunidade museística, a pesar de súa corta idade e breve
carreira, está tamén presente. Cos seus traxes de poética tecnolóxica, siluetas
innovadoras e patróns sinxelos. Ela serve ademais de fío argumental para a máis
nova linguaxe da moda. A que relaciona moda e tecnoloxía, pois atopa a estética
en solucións útiles para tecidos, formas, estampados, volumes ou cores. Sendo a
nanotecnoloxía un campo empregado pola creadora, así como as colaboracións con
arquitectos.
Tamén Vivienne Westwood,
Maison Martin Margiela, Erdem ou Gareth Pugh, entre outros están na mostra.
Entre os fotógrafos
presentes, René Habermacher, Giampaolo Sgura e Peter Lindbergh. É unha mostra
coral, onde todos teñen unha liña no diálogo da alta moda coa confección de
vangarda.
Román Padín Otero
No hay comentarios:
Publicar un comentario